یکی از گنجهای بهشت بنابر سخن شریف معصوم علیه السلام و افضل الصلوة ، کتمان کردن مصیبته...



آخرین شبِ قدر،دو تا دعا کردم که عین دوتاش الحمدلله کما هو اهله به حقیقت پیوست و اجابت شد...


یکی اش مشهد الرضا علیه السلام بود و یکی دیگه اش صبر بر مصیبتی که می دونستم قراره امسال سرم بیاد...

و خدا رو شکر که خدا این صبر رو بهم داد...




چقدر بده که اتفاقی بیفته که زندگیت رو تحت الشعاع قرار بده و تو ندونی که تقصیر و کوتاهی تو چی بوده...


اما هرچی که بــــــــاشه ، خدای من ارحم الرّاحمینه...

انقدری بهش اعتماد دارم که میدونم کار عبث و بیهوده نمیکنه...

شاهنامه ، آخرش خوشه...

خدا همـــــــــــــــــــــــه ی کاراش به صلاح منه=)

پس من انشاالله تعالی بر قضای الهی صبر میکنم...

باشد لبخند رضایتی بر لبان مبارک امام عصرم پدیدار شود=)


اعوذ بالله القوی من الشیطان الغوی و اعوذ بمحمّدٍ الرضی من شر ما قدر و قضی و اعوذ بإله النّاس من شرّ الجِنّة و النّاس اجمعین